در احادیث معتبره : که عطر و بوی خوش نمودن از جمله ی اخلاق پسندیده ی پیغمبران است

امام رضا منقول است که سزاوار نیست مرد را که ترک کند بوی خوش را در هر روز، اگر
قادر نباشد یک روز در میان و اگر قادر نباشد در هر جمعه و این را البته ترک نکند.

امام علی : بوی خوش بر شارب مالیدن از اخلاق پیامبران است.گرامی داشتن ملائکه است
که اعمال آدمی را می نویسند، به سبب آنکه ایشان را خوش می آید.

امام صادق : هر که در هر روز بوی خوش بر خود بمالد تا شب عقلش با او باشد و فرمود
نماز کسی که خوش بو باشد بهتر است از هفتاد نماز که بی بوی خوش باشد.

در حدیث دیگر که : لازم است بر هر بالغی که در هر جمعه شارب و ناخن بگیرد و چیزی از
بوی خوش بر خود بریزد.

پیامبر : ترک بوی خوش نکنید که ملائکه بوی خوش مومن را می بویند ودر هر جمعه البته
ترک مکن و فرمود  : که هر چه صرف نمایی در بوی خوش اسراف نیست.

پیامبر : هرزنی که بوی خوش بزند و از خانه بیرون آید پیوسته لعنت الهی براو باشد تا
به خانه برگردد

از امام باقر: در پیامبر سه خصلت بود که در دیگری نبود : اول آنکه آن حضرت را سایه
نبود ، دوم انکه در هیچ راهی نمی گذشت مگر آنکه دوروز یا سه روز که کسی از آن راه
می گذشت می دانست که آن جناب از آن راه عبور نموده اند از بوی خوشی که در ان راه
مانده بود، سوم آنکه به هر سنگ و درختی که می گذشتند آن جناب را سجده می کردند.

امام علی : زن مسلمان باید پیوسته برای شوهر ، خود را خوشبو کند.

امام موسی کاظم : منقول است که ناخن بگیرید در زوز سه شنبه و حمام بروید در روز
چهارشنبه حجامت کنید در روز پنجشنبه و به بهترین بو های خوش خود را خوش بو کنید در
روز جمعه.